رابطه ی حضرت مهدی(عج) و حضرت عیسی(ع)

رابطه ی حضرت مهدی(عج) و حضرت عیسی(ع)

از حضرت عیسى (ع)در روایات، با واژه هاى گوناگون مانند وزیر، جانشین، فرمانده و مسؤول در حکومت حضرت مهدى (ع) یاد شده است. حضرت عیسى (ع) به مهدى (ع) مى گوید: من به عنوان وزیر فرستاده شده ام نه امیر (1) حضرت عیسى (ع) وزیر حضرت مهدى (ع)پرده دار و جانشین آن حضرت است (2) حضرت عیسى (ع) هنگام ظهور حضرت مهدى (ع) از آسمان فرود مى آید و در قدس پس از اعلام بیعت با حضرت مهدى (ع) پشت سر حضرت نماز مى گذارد. پس از فتح غرب توسط حضرت و اسلام آوردن بیشتر مردم آن سامان، حضرت عیسى (ع) رحلت نموده و حضرت مهدى (ع)و مسلمانان بر پیکر او نماز مى گذارند. بر طبق روایات، امام (ع) مراسم دفن و نماز خواندن بر بدن وى را آشکارا در حضور مردم انجام مى دهد، تا همچون بار اول درباره او سخن ناروا نگویند.سپس پیکر پاک او را با پارچه اى که دست بافت مادرش مریم (ع) است کفن نموده و در جوار مزار شریف مادرش، در قدس به خاک مى سپارد(3) در برخى روایات آمده که حضرت عیسى (ع)، جزو فرماندهان سپاه حضرت مهدى (ع) است (4) در ویژگى حضرت عیسى (ع)آمده است: او چنان ابهتى دارد که چون دشمن او را مى بیند، به یاد مرگ مى افتد؟ چنان که گویى عیسى (ع) قصد جانش راکرده است (5) در برخى از روایات از حضرت عیسى (ع) به عنوان مسؤول دریافت اموال حضرت قائم (ع) یاد شده است.

 

پی نوشت ها:

 

1. ملاحم ابن طاووس، ص 83 فتن ابن حماد، ص 160

2. غایة المرام ص697 حلیة الابرار ج 2، ص 620.

3. عصر ظهور على کورانى، ص 29

4.الشیعة والرجعه ج1 ص 167.

5. فتن ابن حماد ص 161ا

سلاح حضرت مهدی (ع):در هنگام ظهور


سلاح حضرت مهدی (ع):

در هنگام ظهور وقیام حضرت مهدی (ع)،تمام قدرت ها مغلوب قدرت بی پایان حضرت شده، بسان علف های هرز ، از روی زمین بر داشته میشوندتا زمینه ی رشد و کمال انسان ها، به صورت کامل فراهم آید وزمین پر از عدل و داد گردد.

اما سوال این است که نحوه ی این پیروزی به چه شکل است واساسا حضرت مهدی(ع) با چه ابزاری در این قیام بر آن قدرت ها فائق خوهد آمد؟ در روایات کمتر سخن روشنی به چشم میخوردو تنها سلاح مورد اشاره در کلام معصومین(ع) برای آن حضرت شمشیر ذکر شده است. حال این شمشیر بر معنای حقیقی است یا کنایی، الله اعلم؟

عده ای بر این باورند که استعمال کلمه ی«شمشیر» همان ابزار جنگی وعده ای هم بر این باورند که «شمشیر» در این روایات ، کنایه از قدرت ونیروهای نظامی است.